Wie is zij
– ‘Juf! Juf! Nog één verhaaltje dan?’
– ‘Wil je straks dit boek voorlezen?’
Voor mij als recent afgestudeerde lerares zijn dit geen vreemde uitspraken. Voorlezen is een onderdeel van de dagelijkse routine in mijn klas en de kinderen genieten er zichtbaar van. Ze kunnen even helemaal ontspannen, zich laten meevoeren met allerlei fantastische avonturen en wegdromen in illustraties.
Maar de juf is niet altijd op afroep beschikbaar. En soms heeft een kind wél behoefte aan een boek. Geen boek om zelf te lezen, want ‘juf, ik kán toch nog helemaal niet lezen’ – maar een boek om uit voorgelezen te worden. Luisteren naar de wondere wereld die geschetst wordt, je even afzonderen. En precies in deze behoefte voorziet Booxalive.nl. De site biedt mij als juf de kans om kinderen op ieder moment kennis te laten maken met boeken.
♦ Met jonge, creatieve mensen als Lotte (Hengelo, 1987) kan Booxalive inspelen op wat er omgaat in de onderwijswereld ♦
♠ In 2013, haar laatste studiejaar, heeft Lotte de site bezocht met de kinderen van groep 1/2 op de Martin Luther King school, Amstelveen. Op dit blogje vertelt zij wat ze ervan vonden. Dit om andere juffen en meesters te inspireren en hen te helpen nieuwe media als deze in te zetten in de dagelijkse praktijk.
♠ Momenteel heeft Lotte met haar kersverse diploma en nog ’n baan ernaast amper tijd over. Als nieuwkomer wil zij zich eerst focussen op het lesgeven, voordat zij zich aan leesexperimentjes waagt. We gaan vast weer van haar horen. Succes, juf Lotte!
-
07-02-13
Proefkonijntjes
Daar gaan we dan. Juf Lottes online boekenreis staat in de startblokken. Samen met mijn klas van 27 kinderen ga ik Booxalive verkennen. We sporen gebreken op en gaan genieten van de verhalen en de illustraties.Donderdagmiddag, tijd om vrij te spelen. Na een korte uitleg gaan alle kinderen naar de activiteit van hun keuze. Er wordt geknutseld, in de poppenhoek gespeeld, gepuzzeld en geverfd. Anna en Job zitten klaar achter de computer. Zij worden mijn eerste proefkonijntjes. Ze zijn al een eindje op weg om te leren lezen en worden nog graag voorgelezen. Ze zijn al 5 en kunnen zich wat langer concentreren.
Als ik de website voor hen open, zijn ze meteen geboeid, met name door de flonkerende sterren. Ze kiezen allebei een plaatje (het gele mannetje en het lieveheersbeestje) en ik laat ze hun gang gaan. Anna komt als snel vast te zitten. Ze is bij de poëzie beland en dat is niet geschikt voor haar leeftijdscategorie. Job heeft meer succes. Hij scrollt naar beneden en komt bij de vele losse verhaaltjes. De eerste is een beetje ingewikkeld, maar het tweede verhaaltje doet het en hij luistert geboeid. Anna is ondertussen ook meer geïnteresseerd in wat Job doet, dus help ik haar naar dezelfde pagina. Voor de kinderen is de structuur van de website wat lastig, waardoor mijn hulp constant nodig is. Voor kinderen die nog niet kunnen lezen, ontbreekt er wellicht een visueel en/of gesproken element dat hen wegwijs maakt.
Wanneer ze eenmaal een goed verhaaltje hebben gevonden, zijn ze een en al oor en willen ze de verhalen het liefst vaker horen. Als ik later in de kring vraag of Job en Anne willen vertellen wat ze hebben gedaan, blijkt dat ze beiden de strekking van het verhaaltje hebben opgepikt. Dit zou kunnen komen door de visuele ondersteuning bij de verhalen.
Al met al is mijn eerste ervaring overwegend positief. Ondanks dat de website aanpassingen kan gebruiken om het gebruikersgemak voor de kleinste lezers te vergroten, zie ik dat ze plezier hebben in het luisteren naar de verhaaltjes en het kijken naar de filmpjes. En wat mij betreft gaat voorlezen om het genieten van verhalen en plezier hebben in kennismaken met letters, woorden en zinnen.
-
22-02-13
Toekomstmuziek verhalen
Vakantie! Tijd om na te denken wat ik de komende weken ga doen met mijn groep 1/2 en hoe ik Booxalive nog beter in de les kan gebruiken. Nu de website grondig is aangepakt en hij in mijn ogen een stuk kindvriendelijker is gemaakt, wil ik kijken of de leerlingen ook zelf uit de voeten kunnen met verhaaltjes zoeken en terugkomen bij het hoofdmenu. Met de visuele ondersteuning en de duidelijke rode draad op de website heb ik er alle vertrouwen in dat dit nu beter zal gaan.
Verder is het mijn doel om te kijken hoe de kinderen klassikaal reageren op de geanimeerde verhalen. En daarbij heb ik jullie hulp nodig. Welk verhaal lijkt het meest geschikt om met kinderen van 4, 5 en 5 jaar klassikaal te bekijken? Meeste stemmen gelden!
-
28-03-2013
De Toverkus
Donderdagochtend. Een heerlijk rustige, goed voorbereide dag voor de boeg, met veel keuzemogelijkheden voor de kinderen. Om 9 uur begin ik met een gymles, gevolgd door het oefenen voor het open podium. Om even tot rust te komen laat ik klassikaal het verhaal ‘De toverkus’ zien. Zo vlak voor de pauzehap zijn de kinderen toe aan rust en persoonlijke aandacht, want bij dit verhaal is in mijn ogen, zeker bij de eerste keer, een beetje begeleiding nodig.Het is geen verhaal dat begint te spelen als je op play drukt, maar een verhaal waarbij elk plaatje op een andere plek staat en je zelf naar de volgende bladzijde moet gaan via pijltjestoetsen. Door met de kinderen specifiek te kijken naar de diverse knoppen op de website, wil ik ze wegwijs maken op de computer en ze voorbereiden op de tijd dat ze zelf achter de computer mogen kruipen om de website te verkennen. Met vragen als: ‘Wat zie je’, ‘Wat betekent dat dan?’ en ‘Hoe komen we nu verder’ ving ik de interesse van de kinderen. Ze werden inderdaad nieuwsgierig naar de rest van het verhaal en de rest van de website.
Mijn leerlingen waren er als de kippen bij om te vertellen wat ze wisten. En ik zag ze denken: ‘ Wat een domme juf, zit ze nooit achter de computer?’ Precies dát was mijn bedoeling. Laat de kinderen mij maar vertellen wat zij weten, daar leren ze meer van dan wanneer ik ze passief laat luisteren naar wat er gedaan moet worden. Al snel kwamen de kinderen erachter dat je verder kan gaan met de pijltjes onderaan en dat je op het luidsprekertje moet drukken om het verhaal te horen. Steeds mocht een andere leerling het knopje aanklikken. Spannend!
Bij enkele plaatjes heb ik een lastig woord herhaald en gevraagd wat het kan betekenen. Om het woord vervolgens niet in het niets te laten verdwijnen, heb ik de teksten twee keer afgespeeld. De kinderen waren ook erg enthousiast over de mogelijkheid om iets in het plaatje te laten bewegen. Met name de eikel die op het hoofd van de prins valt, leidde tot veel hilariteit.
Wat ik belangrijk vind, is dat kinderen een verhaal kunnen navertellen. Dit is voor mij een controlemoment. Door te vragen naar de essentie van het verhaal, kan ik kijken in hoeverre de leerling het verhaal heeft begrepen. Handig aan dit verhaal is dat ik snel terug kan gaan naar een plaatje als ik merk dat iemand de strekking van dat ‘hoofdstukje’ niet helemaal heeft begrepen.
‘De Toverkus’ was een groot succes en ik zal de kinderen dit verhaal ook eens individueel laten luisteren. Nadeel aan de website is wel dat ik de kinderen niet helemaal vrij kan laten. Er zijn veel plaatjes op de startpagina’s (mini/midi) die leiden naar aangekondigde verhaaltjes die nog niet klaar zijn. Als je kunt lezen en enigszins behendig bent met de computer is dit geen probleem, maar kleutertjes verdwalen op de site. Toen Sinterklaas in beeld kwam, waande ik me even in december met juichende en ‘Sinterklaaaaas’ roepende kleuters om mij heen. Ik vraag me af of dit soort seizoensgebonden verhalen het hele jaar online moet staan.
Mijn plan was om voor een volgende keer een aantal zesjarigen uit mijn klas zelf te laten rondsnuffelen op de website. Hoe gebruiksvriendelijk is Booxalive voor kinderen die nog niet kunnen lezen, maar die al wel besef hebben van de mogelijkheden/bediening van de computer? Maar helaas, er ontstonden allerlei complicaties met wisselende scholen en haperend internet…
Proefkonijntjes
Daar gaan we dan. Juf Lottes online boekenreis staat in de startblokken. Samen met mijn klas van 27 kinderen ga ik Booxalive verkennen. We sporen gebreken op en gaan genieten van de verhalen en de illustraties.
Donderdagmiddag, tijd om vrij te spelen. Na een korte uitleg gaan alle kinderen naar de activiteit van hun keuze. Er wordt geknutseld, in de poppenhoek gespeeld, gepuzzeld en geverfd. Anna en Job zitten klaar achter de computer. Zij worden mijn eerste proefkonijntjes. Ze zijn al een eindje op weg om te leren lezen en worden nog graag voorgelezen. Ze zijn al 5 en kunnen zich wat langer concentreren.
Als ik de website voor hen open, zijn ze meteen geboeid, met name door de flonkerende sterren. Ze kiezen allebei een plaatje (het gele mannetje en het lieveheersbeestje) en ik laat ze hun gang gaan. Anna komt als snel vast te zitten. Ze is bij de poëzie beland en dat is niet geschikt voor haar leeftijdscategorie. Job heeft meer succes. Hij scrollt naar beneden en komt bij de vele losse verhaaltjes. De eerste is een beetje ingewikkeld, maar het tweede verhaaltje doet het en hij luistert geboeid. Anna is ondertussen ook meer geïnteresseerd in wat Job doet, dus help ik haar naar dezelfde pagina. Voor de kinderen is de structuur van de website wat lastig, waardoor mijn hulp constant nodig is. Voor kinderen die nog niet kunnen lezen, ontbreekt er wellicht een visueel en/of gesproken element dat hen wegwijs maakt.
Wanneer ze eenmaal een goed verhaaltje hebben gevonden, zijn ze een en al oor en willen ze de verhalen het liefst vaker horen. Als ik later in de kring vraag of Job en Anne willen vertellen wat ze hebben gedaan, blijkt dat ze beiden de strekking van het verhaaltje hebben opgepikt. Dit zou kunnen komen door de visuele ondersteuning bij de verhalen.
Al met al is mijn eerste ervaring overwegend positief. Ondanks dat de website aanpassingen kan gebruiken om het gebruikersgemak voor de kleinste lezers te vergroten, zie ik dat ze plezier hebben in het luisteren naar de verhaaltjes en het kijken naar de filmpjes. En wat mij betreft gaat voorlezen om het genieten van verhalen en plezier hebben in kennismaken met letters, woorden en zinnen.
Toekomstmuziek verhalen
Vakantie! Tijd om na te denken wat ik de komende weken ga doen met mijn groep 1/2 en hoe ik Booxalive nog beter in de les kan gebruiken. Nu de website grondig is aangepakt en hij in mijn ogen een stuk kindvriendelijker is gemaakt, wil ik kijken of de leerlingen ook zelf uit de voeten kunnen met verhaaltjes zoeken en terugkomen bij het hoofdmenu. Met de visuele ondersteuning en de duidelijke rode draad op de website heb ik er alle vertrouwen in dat dit nu beter zal gaan.
Verder is het mijn doel om te kijken hoe de kinderen klassikaal reageren op de geanimeerde verhalen. En daarbij heb ik jullie hulp nodig. Welk verhaal lijkt het meest geschikt om met kinderen van 4, 5 en 5 jaar klassikaal te bekijken? Meeste stemmen gelden!
De Toverkus
Donderdagochtend. Een heerlijk rustige, goed voorbereide dag voor de boeg, met veel keuzemogelijkheden voor de kinderen. Om 9 uur begin ik met een gymles, gevolgd door het oefenen voor het open podium. Om even tot rust te komen laat ik klassikaal het verhaal ‘De toverkus’ zien. Zo vlak voor de pauzehap zijn de kinderen toe aan rust en persoonlijke aandacht, want bij dit verhaal is in mijn ogen, zeker bij de eerste keer, een beetje begeleiding nodig.
Het is geen verhaal dat begint te spelen als je op play drukt, maar een verhaal waarbij elk plaatje op een andere plek staat en je zelf naar de volgende bladzijde moet gaan via pijltjestoetsen. Door met de kinderen specifiek te kijken naar de diverse knoppen op de website, wil ik ze wegwijs maken op de computer en ze voorbereiden op de tijd dat ze zelf achter de computer mogen kruipen om de website te verkennen. Met vragen als: ‘Wat zie je’, ‘Wat betekent dat dan?’ en ‘Hoe komen we nu verder’ ving ik de interesse van de kinderen. Ze werden inderdaad nieuwsgierig naar de rest van het verhaal en de rest van de website.
Mijn leerlingen waren er als de kippen bij om te vertellen wat ze wisten. En ik zag ze denken: ‘ Wat een domme juf, zit ze nooit achter de computer?’ Precies dát was mijn bedoeling. Laat de kinderen mij maar vertellen wat zij weten, daar leren ze meer van dan wanneer ik ze passief laat luisteren naar wat er gedaan moet worden. Al snel kwamen de kinderen erachter dat je verder kan gaan met de pijltjes onderaan en dat je op het luidsprekertje moet drukken om het verhaal te horen. Steeds mocht een andere leerling het knopje aanklikken. Spannend!
Bij enkele plaatjes heb ik een lastig woord herhaald en gevraagd wat het kan betekenen. Om het woord vervolgens niet in het niets te laten verdwijnen, heb ik de teksten twee keer afgespeeld. De kinderen waren ook erg enthousiast over de mogelijkheid om iets in het plaatje te laten bewegen. Met name de eikel die op het hoofd van de prins valt, leidde tot veel hilariteit.
Wat ik belangrijk vind, is dat kinderen een verhaal kunnen navertellen. Dit is voor mij een controlemoment. Door te vragen naar de essentie van het verhaal, kan ik kijken in hoeverre de leerling het verhaal heeft begrepen. Handig aan dit verhaal is dat ik snel terug kan gaan naar een plaatje als ik merk dat iemand de strekking van dat ‘hoofdstukje’ niet helemaal heeft begrepen.
‘De Toverkus’ was een groot succes en ik zal de kinderen dit verhaal ook eens individueel laten luisteren. Nadeel aan de website is wel dat ik de kinderen niet helemaal vrij kan laten. Er zijn veel plaatjes op de startpagina’s (mini/midi) die leiden naar aangekondigde verhaaltjes die nog niet klaar zijn. Als je kunt lezen en enigszins behendig bent met de computer is dit geen probleem, maar kleutertjes verdwalen op de site. Toen Sinterklaas in beeld kwam, waande ik me even in december met juichende en ‘Sinterklaaaaas’ roepende kleuters om mij heen. Ik vraag me af of dit soort seizoensgebonden verhalen het hele jaar online moet staan.
Mijn plan was om voor een volgende keer een aantal zesjarigen uit mijn klas zelf te laten rondsnuffelen op de website. Hoe gebruiksvriendelijk is Booxalive voor kinderen die nog niet kunnen lezen, maar die al wel besef hebben van de mogelijkheden/bediening van de computer? Maar helaas, er ontstonden allerlei complicaties met wisselende scholen en haperend internet…
Meedenken met juf Lotte? Stuur uw ideeën naar: mailjuflotte@gmail.com